ناراحتم کردي

قلبم رو شکستي

منو توي اين دنياي دروغي تنها گذاشتي

و من به جز ريختن اشک کاري نکردم

ميگويم چتر بياورم ؟ شايد باران ببارد...

ميگويي .. زود برميگرديم .. مگر چقدر راه رفتنمان وقت ميگيرد؟

ميگويم بعد از سالها آمده اي .. امده اي که

کمي بماني .. ميخواهم تا جايي که ميتوانم

قدم بزنيم .. برويم تمامي راه هاي نرفته ..

حالا که سکوت شب است تا صبح به تمام

راههايي برويم که سالهاست بر آنها قدم نگذاشته ايم .. ميخواهم بدويم ..

ميگويي .. باشد ميرويم تا خود صبح .. ميدويم تا آنجا که بخواهي...

ميگويم چتر بياورم ؟.. شايد باران ببارد ...
....
ميگويي .... چتر نميخواهد .. خيال که خيس نميشود .....

دلم به حال واژه عشق مي سوزد

از همه بريدم ديگه به اخر خط رسيدم

ديگه کاغذ و قلمي برام نمونده که شاعري کنم

اين فصل گرم پاييز ديگري رو برام رقم زده

طفلي دل من که مثل پياده رو شده و همه روش پا ميزارن